رمزگشایی و تفسیر تندیس یا نشان عقاب در گنج یابی و دفینه

تندیس عقاب ( و شاهین ) یکی از نمادهایی است که در کشورمان تقریبا به ندرت یافت می شود .پیش از آن که به رمزگشایی این نماد بپردازیم لازم است در خصوص چرایی استفاده این نشان ، توضیحاتی ارائه شود .

عقاب ( و شاهین ) در باور ایرانیان پیش از زرتشت ، پرنده ای مقدس بوده است . ایرانیان عقاب را خدای طوفان ، سرور پرندگان ، نماد قدرت ، خوش یمن ، مظهر آسمانها و نشان پادشاهی ایرانیان می دانستند . در زمان زرتشت نیز این تقدس ادامه یافت و با ذکر نام عقاب در اوستا ، بر تقدس عقاب دامن زده شد .

در بند سی و چهارم اوستا ، زرتشت از اهورا مزدا سوال می پرسد که در مقابل مردم بد ذات و بدخواه چه کنم که اهورامزدا پاسخ می دهد پری از عقاب را برتن خود بمال و یا به تعبیری با خود همراه داشته باش . از آن پس بر تقدس عقاب افزوده شد . به طوریکه برخی پری از عقاب ، همراه خود داشتند تا بر توانایی ایشان افزوده شود . بسیاری از بزرگان نیز ، در هنگام فوت و دفن ، در کنارشان پری از بالهای عقاب قرار می گرفت و یا سپر ایشان به پر عقاب آراسته می شد تا هم از تقدس عقاب بهره مند شوند و هم بر توانایی ایشان افزوده شود و هم در مقابل جادوی بد سیرتان ، پیروز و سربلند باشند . 

در باور پیشینیان ، عقاب ( و شاهین ) تا حدی خوش یمن بود که اگر در هنگام لشکرکشی بر فراز آسمان ، عقابی ظاهر می شد لشکریان به شادی و جشن مشغول می شدند زیرا اعتقاد داشتند که اگر عقاب بر سر راه لشکر ظاهر شود بدون تردید لشکر پیروز خواهد شد این نوع نگرش در بین مردم ، وجود داشت . 

عقاب به همین دلیل ، پرنده ای بود که بسیار مورد توجه شاهان و شاهزادگان و بزرگان زمان ، بوده است به طوری که عقاب را پرنده ای درباری می نامیدند و مردم عادی از آن بی بهره و یا کم بهره بودند .به همین دلیل است که نماد عقاب را ، منسوب به شاه و یا شاهزاده می دانند .

با این توضیحات دلیل به کار گیری عقاب بر مقابر روشن شد . هدف از به کارگیری این نشان ، بهره گیری فرد متوفی از تقدس عقاب و مصونیت وی از جادوی بد سیرتان و بد ذات ها و پاک شدن فرد مدفون از گناه و مهم ترین موضوع ، نشان پادشاهی است این نکته که در این مکان فرد با اصالت و یا شاه و شاهزاده ای  که مذهبی بوده و به شعایر دینی واقف و به آن جامه عمل می پوشانده ، آرمیده نیز بسیار مهم بوده است که با نشان عقاب ، به این مهم ، نایل می آمده اند .

حال به بررسی این نماد بپردازیم . عقاب به دو صورت کلی دیده می شود . تندیس عقاب و عقاب حک شده .

تندیس عقاب نیز خود به دو صورت دیده می شود تندیس کامل عقاب و سردیس عقاب .

تندیس ها و سر دیس ها تفسیر بسیار ساده ای دارند . زیرا تندیس ها و سردیس ها یا بر بالاترین نقطه مشرف بر مقبره یا مزار قرار می گرفته و یا بر بلند ترین صخره خود مقبره یا مزار قرار می گرفته است . اگر زیر پای تندیس عقاب شرایط مقابر را نداشت بی گمان نگاه تندیس عقاب ، مشرف بر مزار است که فاصله دوری نخواهد بود و کمتر از ده متر ( بیشترین حالت ده متر است ) با مزار فردی بلند پایه روبرو خواهید شد . مقابر منسوب به عقاب ، اکثرا مقابر با ورودی از سطح زمین هستند یعنی باید دربی پلمپ شده را در صخره ها و یا زمینی تل مانند بیابید .برای کشف درب دالان ، باید دقت و تجربه را به کار گرفت زیرا همانطور که گفته شد ورودی از بالای سطح زمین است .

در مکانهایی که تندیس عقاب بر بالای بلندی قرار گرفته و مکان مورد نظر به مانند وی انگلیسی  v  یا هفت می باشد به طوری که در زیر و پایین نماد عقاب ، دره قرار گرفته و روبروی عقاب شیب تپه ای بلند است و در اطراف عقاب شرایط مقابر و مزار نیست شما با دفینه ای که به قصد پس انداز صورت گرفته روبرو هستید و درب ورودی دالان ، در تپه یا بلندی روبرو قرار دارد در جهت نگاه عقاب صخره ای بلند خواهید یافت که دربی پلمپ شده در خود دارد . 

عقاب حک شده کمی متفاوت از تندیس است . عقاب حک شده نشانه آخر نیست و در جهت نگاه عقاب باید به دنبال نشان آخر بگردید . از علایم همراه  نشان عقاب می توان  به جوغن و مستطیل حک شده اشاره کرد در کنار تندیس ها ، معمولا مستطیل و مربع به کار می رفته است از دیگر نشان های همراه عقاب ، مخصوصا عقاب حک شده ، به مار و افعی می توان اشاره کرد .

ذکر چند نکته را لازم می بینم و این نکات عبارتند از :

تندیس ها به صورت ایستاده هستند . تندیس خوابیده به بغل نداریم .تندیس عقاب از هر جهتی تندیس عقاب است .نمی شود عقاب بودن یک تندیس را ، منوط به جهت خاصی کرد . یعنی نمی شود گفت اگر از این طرف ببینیم شکل عقاب هست .باید از هر جهتی عقاب باشد . باز یا بسته بودن بال عقاب اصلا مهم نیست دوستان داستان سرایی نکنند . اگر زیر پای عقاب ، چیزی بود به طوریکه عقاب آن را شکار کرده باشد هدیه در زیر همان محل است .